دودکش جن چیست و چرا به این نام خوانده می شود؟

دودکش جن که در اصلاح زمین شناسی"هودو" (Hoodoo) نامیده می شود در حقیقت به نوعی از فرسایش گفته می شود که در اثر آن مناره های طویلی از رسوبات و سنگ ها از لایه های ابتدایی باقی می مانند. هودو ها مناره هایی بلند و نازک بوده که در اثر فرسایش بخش های زیرین حوضه ها و زمین های ناپیوسته بوجود می آیند، این پدیده ها بیشتر در نواحی مرتفع فلات کلرادو و بدزمین های(1) (سنگلاخ ، نوعی فرسایش بر روی زمین های سیلتی و رسی (واژه نامه جامع زمین شناسی، انتشارات دانشگاه تبریز، 1385)) دشت های بزرگ شمالی (مناطقی در غرب رودخانه می سی سی پی و شرق کوه های راکی در آمریکا و کانادا) مشاهده می شود. اگرچه این ساختارها در تمام نقاط زمین قابل مشاهده هستند اما در هیچ نقطه ای از زمین به فراوانی بخش شمالی پارک ملی برایس کنیون(2) نمی باشند. هودو ها (دودکش جن) شباهت زیادی به مناره ها داشته و گاهی با آن ها اشتباه گرفته می شود، اما باید در نظر داشت که مناره ها دارای ضخامتی تقریبا یکسان بوده که از پایین به سمت بالا از آن کاسته می شود درحالیکه هودو ها ضخامت متفاوتی در طول داشته و اصطلاحا ظاهری شبیه مجسمه های طولانی اقوام سرخپوست(3) دارند. در گذشته و به دلیل محدود بودن علم عامه مردم؛ دلیل بیشتر پدیده ها در عوامل ماوراء طبیعه و حیطه ای از باورهای مردم که قابل بحث کمتری بود جستجو می شد، به همین دلیل،دلیل ایجاد این ساختارها به جن ها منتصب می شده است.

دودکش جن یا هودو در هزاررود با عنوان "عمرلر" شناخته می شوند، لازم به یادآوری است که همه ساله دانشجویانی از دانشگاههای مختلف برای دیدن این مناظر و تحقیق در مورد آنها به این مکان می آیند.

به یاد داشته باشیم که اینها عارضه های طبیعی نوعی ژئومورف یا ساختار سطح الارضی می باشند که علت تشکیل آنها پدیده فرسایش است. عامل این فرسایش آب می باشد که در دامنه کوه بصورت سیلاب عمل کرده است.سیلاب از طریق آبراهه های شاخه ای به طرف پایین حرکت کرده و باعث تخریب متفاوت دردو نوع سنگ متفاوت در دامنه شده است.

برای دیدن این آثار می توانید از جاده آببر به سمت هزاررود- انتهای سرازیری- نرسیده به محله دیکه سر- سمت راست جاده مشاهده فرمائید.

فرستنده: سیدامین شفیعی