گذشته روستا بر اساس اسناد و املاک مکتوب :

- در یک کتابچه خطی که به سال 1247 هجری قمری نوشته شده است نام هزاررود و صاحبان قدرت و مالکان آن ذکر گردیده، در این اثر مکتوب از اشخاصی بنامهای مهدی خان و بیوک خان نام برده شده که در محله ای بنام «حیات محله» این روستا ساکن بوده و بر اهالی هزاررود حکومت می کرده اند. در این اثر ظلمها و ستمهایی که بر اهالی وارد می کردند سخن به میان رفته، اعمال شوم آنها مورد نکوهش و هجو واقع شده است. در حاشیه این کتاب خطی با اشعار فارسی، مهدی خان مورد هجو قرار گرفته و از رفتار غیر انسانس با مردم بی گناه هزاررود سخنها گفته شده است. که به عنوان نمونه در آن نامه ذکر گردیده که مهدی خان برای آزار مردم انواع خارهای تیز را در گل می ریخته و افراد را مجبور می کرده تا با پاس برهنه داخل گل حرکت کنند، تا در نتیجه رنگ گل به سرخی می گراییده است! و این به علت خونریزی پاهای برهنه بر اثر برخورد با خارها بوده! نویسنده این کتاب چندان مشخص نیست ولی در چند صفحه آن امضای مشخصی بنام قزوینی به چشم میخورد.

گذشته روستا براساس گفته های مردم:

مردم این روستا اطلاعات زیادی درباره گذشته این روستا دارند، اکثر عقیده دارند که در یک دوره ای تمام منطقه طارم بصورت دریاچه بوده است و مردم در ارتفاعات و دامنه کوهها زندگی می کرده اند.

کاوشهای باستان شناسی در بالای کوهها به دلیل وجود میخهای آهنی، این نکته را تایید می کنند.

در مورد مالکیت قدیم هزاررود، آنچه می گویند این است که حکومت روستا بر عهده شخصی بنام «احتسام السلطنه» بود. که از جانب حاکمان گیلان به حکومت هزاررود و چند روستای تابعه گماشته شده بود.

در گذشته های دور شغل اصلی اهالی نگهداری چند رأس دام، گاو و بز بوده است و غلات هم در ارتفاعات بصورت دیمی کشت می شده است. مردم این خطه همواره با گیلان در ارتباط بوده اند و این ارتباط بوسیله قاطر و اسب، از راه مال روی کوهستانی هزاررود به ماسوله انجام می گرفته، و آنچه به شمال حمل می شده انواع میوه گردو- فندق - زغال چوب و گندم بوده است و هنگام بازگشت، برنج و چای و سایر ملزومات زندگی را می آورده اند.